شمع بود ، اما کوچک بود . نور هم داشت اما کم بود .شمعی که کوچک بود و کم ، برای سوختن پروانه بس بود .مردم گفتند : شمع عشق است و پروانه عاشق .و زمین پر از شمع و پروانه شد .پروانه ها سوختند و شمع ها تمام شدند .خدا گفت : شمعی باید دور ، شمعی که نسوزد ، شمعی که بماند .پروانه ای که به شمع نزدیک می سوزد ، عاشق نیست .شب بود ، خدا شمع روشن کرد . شمع خدا ماه بود . شمع خدا دور بود .شمع خدا پروانه می خواست . لیلی ، پروانه اش شد .بال پروانه های کوچک زود می سوزد ، زیرا شمع ها ، زیادی نزدیکند .بال لیلی هرگز نمی سوزد . لیلی پروانه ی شمع خدا ست .شمع خدا ماه است . ماه روشن است اما نمی سوزد .لیلی تا ابد زیر خنکای شمع خدا می رقصد .
عرفان نظرآهاری
از کتاب " لیلی نام تمام دختران زمین است "
آپلود عکس یاس تم ابزار وبلاگ نویسی پمپ بنزین | یاس تم وصیت نامه | آلودگی هوا چهل شاخص | موسیقی
